Week 24, De Ambassade

In Denemarken staat kasteel Frederiksborg. Het huist 82 kamers, honderden schilderijen, en beschikt over een creatieve audiotour. Creatief, aangezien je soms binnen een paar seconden door drie kamers moet rennen, links gaat bij een trap die naar rechts loopt, dan om moet keren, om net wanneer je geen idee meer hebt waar je bent de woorden “this was the audiotour” te horen. Verwarrend to say the least.

Ánders ging het op de Nederlandse ambassade in Kopenhagen.  Informatie verzamelen en duidelijk doorgeven is daar juist één van de belangrijkste taken. Met een team van dertien wordt in Kopenhagen alles over Denemarken in de gaten gehouden. Waarin kunnen wij iets van dat land leren? Waarin kunnen zij iets van ons leren? En ook een toefje lobbywerk: waarom stemt Denemarken niet in met ons voorstel, en hoe zorgen we ervoor dat ze dat wel doen?

De vaart erin zoals bij de audiotour? Ja. Verwarring? Nee.

De ambassadeur is in deze zaken de ‘filiaalhouder’, het gezicht van Nederland. Het verschil tussen hem en de koning: de ambassadeur draagt het beleid van Nederland uit, en is dus allesbehalve politiek neutraal. Zijn rechterhand, de deputy-ambassador, ondersteunt hem in zijn taken en legt contact met de deputy-ambassadors van andere landen. Verder bestaat het team uit lokale medewerkers – tot mijn verbazing niet allemaal Nederlands – die wel langer dan vier jaar op hun post mogen zitten, en zo een breed netwerk op kunnen bouwen.

Want hoewel diplomatie vooral draait om netwerken, is het niet het idee dat de diplomaat zich wortelt. Elke vier jaar dien je te verplaatsen. Dit kan naar een andere ambassade zijn, maar je kan ook terug naar Den Haag. Op de nieuwe plek begint het netwerken en inlezen weer van voren af aan, en niet alleen voor jou. Ook je gezin moet weer settelen. Iets waarvan de impact soms onderschat wordt, zo krijg ik te horen. Als diplomaat accepteer je het reizen – voor veel mensen is het zelfs een voordeel aan de baan – maar het is net zo belangrijk dat je gezin het ziet zitten. Tenzij je single bent, is het ambassadeurschap een family-business.

Daarbij komt ook dat je de visie en het beleid van Nederland volgt. Het er openlijk niet mee eens zijn is geen optie. Wel kun je als team speerpunten kiezen en nadruk leggen op de zaken die jij belangrijk vindt. Zo was de ambassade in Kopenhagen de eerste Nederlandse ambassade met een auto op waterstof, hiermee de duurzame missie concreet makend.

En niet alleen duurzaamheid staat hoog in het vaandel. Kopenhagen is één van de weinige ambassades van Nederland die een regional business developer (RBD) in huis heeft. Als diplomaat voor zeven landen* onderzoekt deze ontwikkelaar business-kansen voor Nederlandse bedrijven in het buitenland, om vervolgens beide partijen aan elkaar te linken. Het is een bedrijfsfunctie binnen de overheid, wat voor een leuke combinatie van ‘rechtdoorzee’ met een vleugje diplomatie zorgt. Needless to say: het is samen met de functie ambassadeur snel op mijn ‘verder te ontdekken’-lijstje gezet.

Een voordeel is ook dat er diplomaten zijn met de meest uiteenlopende achtergronden. Van conservatorium tot wiskunde. Niet alleen geeft dit rust in het kiezen van een studie, het zorgt ook voor een gevarieerde groep mensen – die in mijn situatie bijzonder gezellig en interessant bleek!

Een stukje Nederland in het buitenland, ik zie het wel zitten.

*Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland, Estland, Letland en Litouwen