‘De appel valt niet ver van de boom’ is een welbekende uitdrukking. Het zou betekenen dat ik op mijn ouders lijk en jij op de jouwe. Daar schuilt, vanwege het feit dat je DNA deelt met je ouders, een kern van waarheid in. Maar deze appel besloot deze week de proef op de som te nemen om te ontdekken of het echt zo is. Is wat mijn vader doet iets voor mij?
Een goede eerste stap om dat te ontdekken is duidelijk maken wat mijn vader precies doet. Eerlijk is eerlijk, in het antwoord op die vraag heb ik veel progress gemaakt naarmate ik ouder werd. Waar het eerst ‘praten’ was, begrijp ik nu dat het ‘ondernemer’ is. De invulling daarvan werd deze week duidelijk: lezingen geven bij bedrijven, columns schrijven, interviews geven en sociale contacten op peil houden. Onder andere.
Want het leven van een ondernemer is druk. De zeggenschap over je eigen vakanties wordt overschaduwd door het feit dat waar jijzelf bent, werk is. Nadat ik ook op dag twee gematst werd en iets langer mocht slapen – om zevenen er uit in plaats van om zes… – bedacht ik me dat een ijzeren discipline een must is. Met alleen maar fun en vakantie verdien je immers niets.
Tenzij je het werk ziet als fun. Waarmee ook meteen een van de grootste voordelen van het ondernemer-zijn genoemd wordt: door grotendeels zelf te bepalen waar je mee aan de slag gaat, kan je dingen waar je geen energie van krijgt, snel stopzetten. De ‘kleine’ klusjes zoals het checken van teksten, het reizen naar locaties en het bijwerken van je mail – waar ze op zouden moeten focussen bij studies want ik heb nog geen enkel bedrijf gezien waar dit niet het grootste deel van de maandagochtend in beslag neemt – blijven staan. Die moeten gedaan worden. Maar in grote lijnen heb je zelf voor het zeggen wat en hoe je alles doet. Heerlijk die vrijheid. Als je het aankan dus.
Een nadeel aan het zó leuk vinden van je werk, is dat je niet snel stopt. Nog even dat ene mailtje, alleen die laatste keynote-slide afmaken… en voor je het weet, is het weer twaalf uur. Het werk stopt niet als jij niet stopt. Dat is in loondienst, waar je in principe om vijf uur uit mag klokken en klaar kan zijn, wel anders. In een startup wordt er gemiddeld 60 uur per week gewerkt, pas wanneer je de ‘startup’-fase ontgroeid bent kan je de vruchten van het vrije leven plukken. Maar dat is tegen die tijd alweer heel wat minder aanlokkelijk. Zo blijf je aan de slag.
Afijn. Even terug naar de boom en de appel. Misschien klopt er iets meer van dan ik dacht. Hoewel ik niet exact dezelfde richting uit zal gaan als mijn ouders – die van gedrag, verandering en positive psychology – zie ik wel wat van mezelf terug in het voor jezelf beginnen. De drukke dagen schrikken me minder af dan gedacht en bijleren is geen voorrecht maar deel van het werk. En eerlijk is eerlijk, het was heel gezellig, zo als appel bij die boom. Blijkt dat ik als volwassen student-to be nog best wat kan leren van die ouwe reus. Observatie: het is ook gewoon gezelliger om niet zo ver weg te vallen.